Het oorspronkelijke stedenbouwkundige plan voorzag in een waaier van vrijstaande veranda-woningen aan de bestaande parkvijver. De tuinen dienden individueel niet herkenbaar zijn maar een natuurlijk verlengstuk te vormen van het tegenoverliggend park. Deze mooie ambities bleken geen aansluiting te vinden bij de kopersmark en werden daarom naar verloop van tijd los gelatenToch vormt dit beginsel wel de basis van ons ontwerp. De voornaamste woonruimten bevinden zich op de begane grond en zijn middels een breed veranda verbonden met de vijver in het park. De ruimten op de verdieping zijn daarentegen geheel gericht op de straatzijde. Alle openingen aan de straatzijde zijn middels houten schutters geheel af te sluiten waardoor het huis zich in zichzelf lijkt te keren. De besloten vierkante patio in het midden van het huis beantwoord aan dit gevoel.